مهدکودک در درجه اول مکانی برای نگهداری و مراقبت از کودک است نه محل آموزش دادن به آن. اگرچه آموزش در این زمان میتواند بر رشد شناختی کودک موثر باشد، اما توجه به رشد عاطفی، هیجانی و جسمانی کودک در این سنین بسیار حیاتیتر از آموزش است. امروزه مهدهایی را میبینیم که درگیر مسائل آموزشی شده و عمده تبلیغاتشان نیز حول این محور میچرخد. در چنین مهدهایی پرورش یک مساله حاشیهای محسوب شده و آموزش در آنها اولویت پیدا کرده است.