مهدکودک یک محیط مهم است که در آن کودکان تجربه‌های با ارزشی را به دست می‌آورند، واژه‌هایی مانند تجربه و بازی نقش کلیدی در این فرایند ایفا می‌کنند. در مهدکودک، کودکان در معرض تعامل با دیگر کودکان قرار می‌گیرند و از آن‌ها مهارت‌های مختلف را یاد می‌گیرند. این محیط به کودکان فرصت می‌دهد تا فعالیت‌های متنوعی را انجام داده و با علایق و توانمندی‌هایشان آشنا شوند، همچنین تجربه استقلال را در محیطی اجتماعی بیاموزند. حضور در مهدکودک برای کودکان لزومی دارد که فقط به دلیل نیاز خانواده به نگه‌داری آن‌ها نیست، بلکه برای رشد و توسعه کودک در سنین پیش از مدرسه اهمیت دارد.
اگر تعریف ما از مهدکودک صرفا فضایی برای نگه‌داری کودک باشد، در این صورت اگر امکان نگه‌داری از کودک در خانه فراهم باشد، نیازی به سپردن کودک به مهد کودک نیست. اما در واقع حضور در مهدکودک و قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف، کودکان را با نیازها و تجربیات جدیدی مواجه می‌کند و همین امر به آن‌ها در زمینه شناخت احساسات و نحوه ابراز آن کمک می‌کند. در واقع مهد کودک، تجربه استقلال را برای کودکان رقم می‌زند و فضایی با فرصت یادگیری مهارت‌های اجتماعی و عاطفی و تعامل کودکان با یکدیگر را فراهم می‌کند. انجام فعالیت های مختلف در محیط مهدکودک، توانمندی کودک را افزایش داده و فرصت آشنایی بیشتر کودکان با علایقشان را فراهم می کند. بنابراین مهدکودک تنها یک محیط برای نگه‌داری کودکان نیست بلکه می‌تواند یک تجربه خوب برای کودک به شمار رود.